Λουκάς Καρνής , CNN Greece
Σήμερα, 15 Ιουνίου 2018, κλείνουν 24 χρόνια από το θάνατο του Μάνου Χατζιδάκι. Ένα τέταρτο του αιώνα μετά το θάνατο του η κληρονομιά του λάμπει και η σοφία του λείπει. Προφητικός, αιχμηρός ουσιαστική και πνευματώδης ο Χατζιδάκις μιλούσε με νότες αλλά κυρίως με λέξεις κοφτερές -ως αντίπαλο δέος στις μελωδίες του που γέμιζαν με λυρισμό τα πάντα.
Ο Χατζιδάκις ήταν ένας δημιουργός θαρραλέος, ένας καλλιτέχνης με εκείνο το θράσος που μπορούν να έχουν οι αστοί στην ψυχή που δεν εκβιάζονται από κάποια ανάγκη επιβεβαίωσης γιατί γνωρίζουν ότι η λυρικότητα και η οξυδέρκεια του θα παρέμεναν αναλλοίωτες στο χρόνο. Ένας δημιουργός που πεισματικά αδιαφόρησε για τη δόξα καθώς «τον φυλάκιζε μέσα στα πλαίσια που καθόριζε εκείνη, όχι εκείνος».Ο Μάνος Χατζιδάκις, γεννήθηκε στις 23 Οκτωβρίου του 1925 στην Ξάνθη, «τη διατηρητέα κι όχι την άλλη, τη φριχτή», όπως σημείωνε ο ίδιος.Ήταν γιος του δικηγόρου Γεωργίου Χατζιδάκι και της Αλίκη Αρβανιτίδου. Μετά τον χωρισμό των γονιών του, το 1932, ο Μάνος Χατζιδάκις με τη μητέρα του και την αδελφή του εγκαθίστανται οριστικά στην Αθήνα. Από τα τέσσερά του χρόνια μαθαίνει πιάνο, βιολί και ακορντεόν.Τα χρόνια των σπουδών του επάνω στη θεωρία της μουσικής με τον Μενέλαο Παλλάντιο και τη φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (ένα πτυχίο που δεν πήρε ποτέ), γνωρίζεται με την πνευματική γενιά του μεσοπολέμου που τον διαμορφώνει.Ο Νίκος Γκάτσος, με τον οποίο γνωρίστηκε το 1943, θα παραμείνει μέχρι το τέλος της ζωής του, ο μεγάλος δάσκαλος και ο ακριβός του φίλος.Κάνει την πρώτη εμφάνιση του στα μουσικά πράγματα της χώρας το 1944 με τον «Τελευταίο Ασπροκόρακα» του Αλέξη Σολωμού στο Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν και έκτοτε πλουτίζει τον τόπο με μουσικές για παραστάσεις, κινηματογράφο και δισκογραφικές δουλειές.Το 1960 κερδίζει το βραβείο Όσκαρ για το τραγούδι «Τα παιδιά του Πειραιά» από την ταινία του Ζιλ Ντασέν «Ποτέ την Κυριακή».
Συνέχεια ανάγνωσης «24 χρόνια χωρίς τον Μάνο: γιατί η οξυδέρκεια & ο λυρισμός του Χατζιδάκι λείπουν πολύ» →